"Melancholia"
Ciągle rozkojarzona i zamyślona
Błąkam się po pokoju
Niczym zagubiony pies
Szukam swojego miejsca
Niczym krople na szybie
Szukam swojego celu...
Ciągle zadaje to samo pytanie:
Boże jedyny kim ja się staje?
Kiedys radosna i uśmiechnięta
Z dziecinną niewinnością przebaczałam
Teraz tak nie potrafię
Już nie przychodzi mi to tak łatwo
Jest na to jedna rada
Na wszystko trzeba czasu...
Tak mi Bóg odpowiada!
Dodaj komentarz