Komentarze: 0
Jedna dłoń, która cierpliwie chmury zsuwa-to pojednanie. Pierwsze światło poranka, które noc delikatnie przepędza - to pojednanie. klucz, który zamknięte drzwi znowu otwiera - to pojednanie. Na pojednanie nigdy nie jest zapóźno, bo nigdy nie jest zapóźno, aby kochać, ani też nigdy nie jest za późno, by być szczęśliwym.